Author : Elif T. Kuş

Elif T. Kuş

Posts Twitter Google+

Bu günlerde Cloud Infrastructure Engineer adı altında Scala Developer olarak çalışıyorum. Geçmişte mobil ve web uygulamları ile uğraştım. Python, Java, C#, Objective C, Android ve iOs ile kod yazdım. Lisansımda Kimya Mühendisliği okudum. Sonradan öğrenenlerdenim.

Blogdaki ilk yazı “Kadın Yazılımcı“idi. “Tam ne olur bilmiyorum bunu biraz zaman ve katkıda bulunanlar şekillendirecek.” demiştim.

O gün bugündür, gerek Basri‘nin gerek Osman‘ın yardımları ve kendi aramalarımla ilk etapta 10 kişi olduk. ‘Toplanalım’ fikri çıktı. 8 kişi toplandık. 2 ay kadar önce. Gelen kimseyi tanımıyordum. Tanıştık muhabbet ettik; havadan, sudan, yazılımdan, blogdan, yazmak istediğimiz yazılardan. Çok keyifli geçti. Sağlam ekip toplamışım.

DevFestW etkinliğine katıldık konuşmacı olarak Gülçin’le. Sunumlarımızda blogu duyurduk.

Okumaya devam edin...

Bu blog işine başladıktan bir ay kadar sonra DevFestW etkinliğinden haberim oldu. ‘Ne güzel denk geldi’ diye düşündüm. ‘Bir konuşma yapayım mı yapmamayayım mı?’ diye kararsızlıklar içindeyken Osman Yüksel ‘Konuşma yapsana’ diye bir eposta attı. Ben de ‘katılayım’ dedim. Çok uzun süredir de sunum yapmadığım için bayağı da bir streslendim. Böyle şeylerde acayip antreman kaybediyorum. Yeniden bir alışma süreci gerekiyor. İstanbul Hackerspace‘te de Android eğitiminde benzer durum olmuştu. İlk haftadan son haftaya doğru çok fark oldu.

Okumaya devam edin...

Python ile kod yazmak ayrı bir zevk…

Herkes kod yazdığı dili sever, över, en iyisi zanneder. En iyisi demiyorum ama Python’da kod yazmak ayrı bir zevk.. Neden? Geliştirme süresi diğer dillere göre daha kısadır.

Daha az matbu (boilerplate) kod

Geliştirme daha hızlıdır, çünkü gavurların ‘boilerplate’ dediği kod pek yok. Türkçe’de buna matbu kod diyebiliriz. Matbu (boilerplate) kod, koda o dilin gereği tekrar tekrar eklediğiniz koddur. Ne gibi mesela? En basitinden Java’dan ve Python’dan “Merhaba Dünya” diyelim.

Java’da:

public class HelloWorld { //Objenin sınıfını tanımlamak için kullandığımız matbu kod
    public static void main(String[] args) { //gene matbu kod
        System.out.println("Merhaba Dünya!");
    }
}

Python’da:

 print("Merhaba Dünya!")
Okumaya devam edin...

Psikoloji alanında öğrendiğim en etkilendiğim çalışmalardan biri “Beklenti Etkisi”. Bilim insanları diyorlar ki “eğer yanlış birşeye inanırsan o yanlış doğru olur”. Şöyle bir deney yapmışlar. Bir liseye gitmişler. Öğrencilere IQ testi yapmışlar. Sonra öğretmenlere belli öğrencilerin çok yetenekli olduklarını söylemişler ve bu öğrencilerin isimlerini söylemişler. Bir dönem sonra tekrar geldiklerinde IQ testini yeniden yapmışlar ve bu öğrencilerin IQ’su bu sefer gerçekten de daha yüksek çıkmış. Bu öğrenciler tamamen rastlantısal bir şekilde seçilmelerine rağmen hakikaten daha başarılı olmuşlar.

Bunun ingilizcesi “self-fulfilling prophecy”nin birebir tercümesi “kendi kendini gerçekleyen kehanet”. İngilizcesindeki ismi çok güzel anlatıyor kendini. Olayın kehanetinde bulunarak olayın gerçekleşmesini sağlıyorsunuz. “Bu öğrenciler başarılı” diyerek öğretmenin algısını etkiliyorsunuz. Ve bu sonuçlara yol açıyorsunuz.

Okumaya devam edin...

Kadın yazılımcı

Elif T. Kuş —  15 Aralık 2013 — 10 Comments

Dün Yalova Üniversitesi’ne gittik arkadaşlarla. Bilişim Kulübü Yaşar’ı bir konuşma vermek için davet etmiş. Gittik güzel muhabbetler ettik. Bize Yalova’yı anlattılar, üniversiteyi anlattılar, gezdirdiler, yedirdiler, içirdiler. Yaşar’ın konuşması doğaçlama tarzı bir konuşmaydı. Arada Bilişim Kulübü’nün başkanlığını yapan Seher, bir arkadaşlarının kadından yazılımcı olmayacağını düşündüğünü söyledi. Ondan sonra konuşma bunun üzerine sardırdı bir süre.

Kadından yazılımcı olmayacağı bence zırva bir düşünce. Bunu ciddiye almak komik. Konu bile etmeye değmez diye düşünüyorum… veya düşünüyordum. Bundan önce Edirne’de Trakya Üniversitesi’nde bir konuşmaya gitmiştik. Benzer şekilde bu “kadından bilgisayar mühendisi olmaz” fikri ile karşılaşmıştık. Bu sefer daha vahim bir şekilde bu fikir Bilgisayar Mühendisliği’nden bir hocamızdan geldi. Bendeki hissiyat şuna döndü dünden beri: Ne zaman azıcık İstanbul’dan uzaklaşsak, bu fikirle burun buruna geliyoruz.

Okumaya devam edin...